Bij het Deloitte NK Vrouwen werd er vandaag stuivertje gewisseld aan drie borden! Zhaoqin Peng, Rosa Ratsma en Maaike Keetman verloren van respectievelijk Eline Roebers, Anne Haast en Tea Lanchava, die daarmee gedrieën de kop overnamen!
Bij het Deloitte NK Algemeen waren er vier bijzonder taaie partijen. Casper Schoppen versloeg Hing Ting Lai met zwart, en Roeland Pruijssers won een schitterend eindspel van teamgenoot Nico Zwirs via een zetdwangsituatie.
Geharrewar
De dag begon met wat geharrewar bij het NK Algemeen: in de speelzaal was er geschoven met de borden waardoor de live-weergave van de partijen niet meer de juiste spelers aangaven. Een kijker had dat al snel door omdat Hing Ting Lai nooit begint met 1.e2-e4 en dat stond wel aangegeven bij zijn partij.
Taaiheid
Ilias van der Lende speelde heel origineel. Hij leek zijn stukken krom neer te zetten, maar kon zo zijn koning snel naar de damevleugel verplaatsen. Helaas hield hij op de andere vleugel weinig ruimte en daarop concentreerde Robin Swinkels zich met engelengeduld. Via een pionoffer kreeg Van der Lende wat lucht, maar dat leverde een slecht eindspel op. Daarin bewees Van der Lende zijn taaiheid; met actief spel dwong hij remise af.
Geniale oplossing
Roeland Pruijssers ontweek al te scherpe theoretische varianten tegen Nico Zwirs door het kiezen voor een langzame voorbereiding van een aanval op de zwarte koning in het Gesloten Siciliaans. Toen Pruijssers zijn pionnen eenmaal naar voren stootte, had Zwirs al allerlei prima kansen om te counteren. Later liet hij Pruijssers echter diens centrum stabiliseren, waarna het er steeds beter voor wit begon uit te zien. Zwirs kon nauwelijks een vin verroeren, maar hoe kon Pruijssers er doorheen komen? Daarvoor vond de Apeldoornse grootmeester een geniale oplossing: via een pionoffer en een zetdwangmotief forceerde hij de winst. Voor de eindspelboekjes!
Lange theoretische variant
Hing Ting Lai begon dus weer met 1.d4, en bracht tegen Casper Schoppen een lange theoretische variant op het bord die zich vooral kenmerkte door een volkomen wrakke pionnenstructuur aan beide kanten. Na het foute 15.Lc5? kon Schoppen, die een pion meer had, met het offer van een toren tegen een paard die structuur repareren. Zelf noemde hij dit de “Weerlegging-variant”. Wit kon niet verhinderen dat zwart heel langzaam alles naar voren speelde en ten slotte een stuk won. “Dat noemen we tanken,” schreef iemand in de chat.
Op de vierkante millimeter
In de opening van de partij Erik van den Doel-Max Warmerdam werd er heel subtiel, op de vierkante millimeter gemanoeuvreerd. Ondanks alle behoedzaamheid kreeg Van den Doel toch een zwakke pion waarop Warmerdam zijn pijlen kon richten. Net toen Van den Doel zijn problemen had opgelost, gaf hij, in tijdnood, een pion en de aanval die hij daarvoor dacht te krijgen bleef uit. Warmerdam nam echter geen risico en wikkelde af naar remise.
Blunder
Anne Haast ontweek de gangbare paden tegen Rosa Ratsma, maar veel leverde dat in de opening niet op. Ratsma kon de dames ruilen en een op het oog goede stelling bereiken. Maar dat is juist een situatie waarin Haast doorgaans gevaarlijk wordt. Het plan van Ratsma met 17…f5 en later 22…e4 was misschien te overmoedig, want na de breekzet 23.g4 waren de rapen gaar voor zwart; ineens had Ratsma overal zwakke pionnen. Ze vond nog een ingenieuze verdediging, maar bleef minder staan en ging in de tijdnoodfase ten onder na een blunder.
Hollandse opening
Tegen Zhaoqin Peng speelde Eline Roebers de volgens velen niet helemaal correcte Hollandse Opening 1.d4 f5, maar dat pakte prima uit. Peng kon geen vuist maken en nadat ze één van haar torens naar a4 bracht, stond deze volkomen buitenspel. Met een paar aardige pointes weerde Roebers alle dreigingen af en bouwde ze zelf gelijktijdig aan een aanval. Uit nood offerde Peng een toren tegen een loper om haar stukken weer te laten samenwerken. Ze kreeg er wel twee pionnen voor, maar de enige die winstkansen had was zwart. Roebers maakte het zichzelf nog moeilijk door de witte f-pion te laten lopen, maar hield toch alle witte tegenkansen in bedwang en won een mooi eindspel.
Origineel
Tea Lanchava behandelde de opening origineel tegen Maaike Keetman. Ze schoof de stelling al vroeg dicht en ruilde een loper tegen een paard om de zwarte pionnen op de damevleugel zwak en statisch te maken. Lanchava won uiteindelijk twee pionnen, en Keetman ging op de witte koning af. Ze offerde een toren tegen een paard, maar met een nauwkeurige verdediging ‘ontsnapte’ Lanchava naar de winst.
Anna-Maja Kazarian zette de opening niet erg ambitieus op tegen Machteld van Foreest. Laatstgenoemde kreeg probleemloos spel met zwart, maar offerde een pion voor een reeks tactische trucs die toch in het voordeel van wit uitvielen. Kazarian hield een extra pion over tot in het toreneindspel, maar ook in dit geval was dat niet genoeg voor de winst.
