Door Peter Boel
Er waren geen meeslepende Siciliaanse offerfestijnen in de 7e ronde, het was meer een ronde van momenten en originele invallen. De meest originele kwam volgens juryleden Hans Ree en Herman Grooten van Helmut Cardon, die tegen Jan-Willem van de Griendt een verrassend kwaliteitsoffer plaatste. “Misschien niet zo erg moeilijk, maar toch mooi en goed berekend”, vond Ree. Ook heel origineel, maar iets wisselvalliger, was de zege van Christoph Kleijn op Martin Roobol. Dus Cardon ontvangt het boek Chess Training for Candidate Masters van Alexander Kalinin, aangeboden door New In Chess.
Elegant
De analyses bij onderstaande partijen zijn deels van Herman Grooten. Cardon offert een kwaliteit, waarna zijn lichte stukken, gecombineerd met een paar sterke pionnen, te machtig zijn voor de zwarte. De manier waarop wit ten slotte zijn vrijpion tot gelding brengt is, zoals Grooten schreef, elegant.
Partij Cardon – Van de Griendt
In de mode
Christoph Kleijn pakte de Tiger’s Modern van Martin Roobol stevig aan. Dat schijnt in de mode te zijn. Toch lijkt de zwarte stelling nog lange tijd speelbaar.
Partij Kleijn – Roobol
Vlotte aanvalspot
Edwin van Haastert dong ook weer eens mee met een vlotte aanvalspot tegen het Frans. “Na …f7-f5 zit zwart min of meer zonder tegenspel. De damemanoeuvre Dg4-h3-g3-h3 bleek heel gepointeerd te zijn”, schrijft Grooten.
Partij Van Haastert – Van der Lende
Een beetje licht
Er waren geen inzendingen uit de lagere klassen deze keer. Terwijl die toch ook wel eens de prijs winnen! Twee andere Meesterklassepartijen haalden de shortlist. Zhaoqin Peng won ook vlot, in een partij die – met alle respect voor Tom Piceu, die duidelijk zijn dag niet had – een beetje licht was.
Partij Piceu – Peng
Strategisch
Grooten noemde de volgende kandidaat een “voorbeeldige partij van de witspeler”. Cuijpers speelt het strategisch zeer interessant, maar deze partij kende verder geen spektakel.
