Door Peter Boel
In de zevende ronde stond in diverse klassen al heel wat op het spel. Wellicht daarom viel er aardig wat aanvalsgeweld te zien. Twee vlotte potjes werden ingezonden en krijgen hieronder speciale vermeldingen. Maar voor de New In Chess schoonheidsprijs ging het ditmaal tussen twee partijen uit de Meesterklasse: een mooie cleane combinatie van Ivan Sokolov en een speculatief stukoffer van Robby Kevlishvili, waarna een onnauwkeurigheid van de verdediger wordt afgestraft met een keiharde afronding.
Rommeliger, maar inhoudsrijker
Juryleden Hans Ree en Herman Grooten vonden dat Sokolov’s partij misschien van een hoger peil was, maar in wezen slechts om één scherp berekende combinatie ging. Kevlishvili’s partij was ‘wat rommeliger, maar ook inhoudsrijker’. Dus de New In Chess prijs, het boek The Shereshevsky Method, gaat naar toptalent Robby Kevlishvili.
Allebei uit Pathena Rotterdam – BSG
De twee topkandidaten kwamen allebei uit het duel Pathena Rotterdam – BSG. Iets later ingeleverd dan de rest, maar dan heb je ook wat. Er waren nog twee spektakelstukken in deze wedstrijd, maar in beide gevallen had de verliezer lang gewonnen gestaan. Overigens ontbraken ditmaal de partijen van Voerendaal – Kennemer Combinatie. Genoeg gezeurd, nu een robber tussen twee Robben.
Partij Robert Kevlishvili – Robert Ris
Te ambitieus
Uit hetzelfde duel dus kwam het grootmeesterlijke treffen tussen de Tsjech Lubomir Ftacnik en de Nederlandse globetrotter Ivan Sokolov. Het aardige hier is dat Ftacnik het heel ambitieus speelt – te ambitieus.
Partij Lubomir Ftacnik – Ivan Sokolov
Jan-boeren-fluitjes-opening
Ivo Maris opende origineel met een ‘jan-boeren-fluitjes-opening’ die Hans Ree wel kon waarderen. We geven het begin zonder commentaar. Uit de wedstrijd SISSA-MuConsult Apeldoorn.
Partij Ivo Maris – Armen Hachijan
Vergelijking met Velimirovic
De eerste ingezonden partij van deze ronde komt uit de wedstrijd LSG 2 – Philidor Leiden in de tweede klasse B. Grooten noemde het witte paardoffer op zet 10 ‘Velimiroviciaans’. Wat is er mooier in het schaken dan vereenzelvigd te worden met wilde, moedige offers, zoals we dat met de befaamde Joegoslavische grootmeester doen? De witspeler toont hard aan waarom het offer niet aangenomen mag worden. Een aardig potje, oordeelde de jury, maar niet al te moeilijk voor wit. In die zin was het wel duidelijker dan de meeste ‘Velimirovics’. De aantekening hieronder zijn van Michiel van Wissen zelf.
Partij Michiel van Wissen – Guido Bakker
Friese derby
De volgende partij werd ook ingezonden. Hij kwam uit de beladen Friese derby Sneek – Emanuel Lasker, tussen de twee kopploegen in 3B, die in 4-4 eindigde. Ook deze pot konden de juryleden wel waarderen. Grooten schreef: “Het Budapester Gambiet wordt door de witspeler hard aangepakt. Zwart wordt op de damevleugel gekielhaald met 17.c5 en later 20.La6!. Wit slaat zich door de stelling heen, maar het werd hem ook niet moeilijk gemaakt.”
De concurrentie was helaas te groot voor Hibma, de voorzitter van Emanuel Lasker, die overigens onlangs met een stel maten een leuk nieuw schaakblad heeft uitgebracht. Het is niet helemaal in het Fries, maar het heet wel Skaakstikken.
Partij Jan Hibma – Christian Kuitert
Voortvarend aanvalsspel
Iozefina Paulet onderscheidde zich in de volgende partij, uit de wedstrijd HMC Calder – Groningen Combinatie, met voortvarend aanvalsspel in een Catalaan die uitgroeide tot een soort Sveshnikov-Siciliaan. Dat had haar op zet 15 al een snellere winst kunnen opleveren, maar een nog mooiere verbetering kwam op zet 25.
