Friso Nijboer.

door Peter Boel

Twee Siciliaanse offerpartijen – één gewonnen door wit, de andere door zwart. Rijnaarts-Nijboer (0-1) en Van den Doel-Van Wely (1-0) waren de topkandidaten voor de New In Chess schoonheidsprijs na de zesde KNSB-ronde. De speler die de minste fouten maakte won, en dat was grootmeester Friso Nijboer. Hij ontvangt van New In Chess het boek Game Changer van Matthew Sadler en Natasha Regan. Een opmerkelijke inzending kwam nog van Gerard Welling, die oude tijden deed herleven met een offer rechtstreeks uit de opening.

Een mooie partij uit één stuk

De winnende partij kwam uit MuConsult Apeldoorn-En Passant. ,,Een mooie partij uit één stuk”, vond jurylid Herman Grooten. Dat was de motivatie om Friso Nijboer de prijs toe te kennen. Zoals we zullen zien was het stukoffer van Erik van den Doel moedig, origineel en correct, maar ging er in de tijdnoodfase het een en ander mis. De aanval van Nijboer loopt wel heel hard, maar zo simpel was het natuurlijk niet.

Partij Rijnaarts – Nijboer

Fascinerend schouwspel

Het treffen aan het topbord van de wedstrijd Charlois Eurpoort – Kennemer Combinatie leverde de volgende kandidaat op. Eens te meer blijkt Erik van den Doel een lastige tegenstander voor Loek van Wely. Grooten: ,,Een fascinerend schouwspel, met een lelijke omissie net voor de tijdcontrole.”

Partij Van den Doel – Van Wely

[commentaar Herman Grooten; overige opmerkingen Peter Boel (PB)]

Flair

De aantekeningen bij de volgende partij van internationaal meester Gerard Welling zijn ontleend aan zijn wedstrijdverslag op de site van WLC. René Olthof stuurde de analyse door aan de jury.

Grooten: ,,In deze partij laat Welling nog iets zien van de flair waarmee hij vroeger speelde. Het type offer (h4-h5 g6-g5, Lxg5 hxg5, h6) heb ik ooit wel eens gezien, maar ik wist niet dat het zo sterk kon zijn. Inderdaad staat zwart een beetje ‘opgevouwen’ met een koning op g7 voor zijn loper op h8, terwijl er geen zicht op is dat er enige verandering kan plaatsvinden. Dat geeft wit de gelegenheid om aan een ‘langzame’ aanval te werken die in kracht toeneemt omdat zwart eigenlijk niets zinnigs kan doen. Winnen hiermee zal tegen een engine lastig zijn, maar tegen een mens is het concept absoluut heel kansrijk en dat bleek ook in de partij. Het bleek in de praktijk niet te verdedigen en de wijze waarop wit door de stelling heen slaat is in elk geval aardig om te zien.”

Partij Welling – Venis

[aantekeningen Gerard Welling, met aanvullingen van Herman Grooten (HG)]

Leerrijk eindspel

Uit de wedstrijd Charlois-Kennemer Combinatie ook nog een uiterst leerrijk eindspel. Deze partij bevat echter iets teveel fouten voor een prijs.

Partij Admiraal – Sekandar

Vermakelijk partijtje

Grooten noemde de volgende ingezonden bijdrage, uit de wedstrijd Oud Zuylen 3-UVS 2 in de vierde klasse C, een “vermakelijk partijtje”.

Partij Freek Busstra / Pepijn van Erp

[commentaar van de witspeler; toevoegingen van Herman Grooten (HG)]