door Peter Boel
Het seizoen is nog jong, maar Max Warmerdam heeft zijn tweede New In Chess Schoonheidsprijs al binnen! Met dank aan Eline Roebers, die met zwart tegen de grootmeester geen spoortje van schroom vertoonde en vanaf zet 11 begon te offeren. Warmerdam moest diep gaan om het aanvalsgeweld van onze online jeugdwereldkampioene te weerstaan, maar vond toen ook iets geniaals. Deze partij won zonder concurrentie de prijs van deze ronde: de dikke pil The Silicon Road to Chess Improvement van Matthew Sadler (New In Chess).
Fantastisch spektakelstuk
De partij is, zoals jurylid Herman Grooten schreef, een “fantastisch spektakelstuk” en daar had ons grote talent Eline Roebers een groot aandeel in: zij was degene die het vuurtje aanstookte. De analyses hieronder zijn van Herman Grooten, die nog schreef: “Max moest een enorme creativiteit aan de dag leggen om zich uit het wespennest te bevrijden.” Jurylid Hans Ree: “Nadat wit 14.Tf4 had gevonden (niet zo moeilijk) had hij bij alle volgende zetten een ruime keus uit winnende voortzettingen, het kon bijna niet misgaan. Neemt niet weg dat het een lust voor het oog was.”
Partij Warmerdam – Roebers
Warmerdam – Roebers
Apeldoorn – Kennemer Combinatie
Onze ‘Chess Buccaneer’
Met nominaties staat onze ‘Chess Buccaneer’ op 2 uit 2! Na scherp aanvalsspel in de originele stijl van Manuel Bosboom volgt een stukje efficiënte eindspeltechniek, een kwaliteit van Bosboom die nog wel eens onderschat wordt. Ook hier zijn de voornaamste analyses van Herman Grooten, die besloot met: “Een goede partij, maar ik mis een beetje het briljante gedeelte waarbij iedereen ‘oh’s’ en ‘ah’s’ roept.” Zoals bij de zet 15.Td4 van Warmerdam!
Bosboom – Van Arkel
En Passant – Caïssa
Tegenovergesteld
De volgende partij is min of meer van het tegenovergestelde gehalte. Siem van Dael won voor de tweede maal in een reeds diep uitgegraven theoretische variant, ditmaal in de Italiaanse Opening. Het zag er mooi en spectaculair uit, maar tot en met wits 18e zet was het al bekend uit een analyse van Daniil Dubov, en daarna hoefde Siem eigenlijk nog maar één goede zet te vinden om te winnen. Overigens gaf Dubov in die analyse, die hij met zijn coach Alexander Riazantsev had ontwikkeld, alleen een aantal fantastische zetten en geen toelichting. Dat maakt het geheel nogal ondoorgrondelijk; ook juryleden Grooten en Ree konden slechts met verbazing kijken naar de zetten die hun engines uitspuugden. Maar voor schaaktovenaar Dubov gold al min of meer hetzelfde!
Partij Van Dael – Lenaerts
Siem van Dael – Lennert Lenaerts
HMC Calder – Zuid Limburg
Streng voor zichzelf
De volgende leuke partij werd ingezonden. Ook Bram Klapwijk liet de nieuwste engines los op wat hij had geproduceerd (nota bene tegen New In Chess-employé Sebastiaan Smits!) en was daarmee, naar de mening van de juryleden, nogal streng voor zichzelf omdat er hier en daar enkele kansjes onbenut bleven.
Waardering
Grooten sprak zijn waardering uit voor de voortvarendheid waarmee Klapwijk te werk ging met het agressieve 12.g4 en later 20.f5. Ree vond het leerzaam dat zwart in het Siciliaans met één onnauwkeurigheid (11…Pb4 vond hij eigenlijk een “half vraagteken” waard) in ernstig nadeel kan komen en voegde toe: “Als [tegenstander] Smits 24…Txe4 had gevonden, was niet Klapwijk maar hij een goede kandidaat voor de prijs geweest, zeker als hij dan na 25.Pg6+ hxg6 26.hxg6+? Th4 had gewonnen.”
Partij Klapwijk – Smits
Klapwijk – Smits
Eindhoven – WLC
[analyse Bram Klapwijk]
